U DRŽAVAMA EVROPSKE UNIJE PRODAJU SE RIMOKATOLIČKE I PROTESTANTSKE CRKVE

subota, 28. 12. 2019. Kefalo

Prema podacima američkog Gatestone Institute u Londonu, počevši od 2001. godine, zatvoreno je oko 500 crkava različitih konfesija, odnosno njihova namena je promenjena: pretvorene su ili u privatne kuće ili u društvene zgrade. Na zvaničnom portalu Anglikanske crkve se kaže da se svake godine umanjuju broj (ne kaže se za koliko) crkava koje služe za održavanje Liturgije. Prema podacima različitih medija godišnje se u Velikoj Britaniji zatvori 20 crkava, dok prema prognozi organizacije Christian Research do 2020. godine u ovoj zemlji biće zatvoreno još oko 4000 crkava. To dovodi, kako piše francuski list La Croix (koji napominje da je samo u biskupiji Reksema zatvoreno 22 od 62 crkve), do „reorganizacije biskupije“.

Obrazloženje za zatvaranje crkava obrazlaže se odsustvom vernika. Prema podacima britanskog Guardian-a, broj ljudi koji posećuje anglikanske crkve nedeljom umanjio se na 760.000 (2014. godine poseta je iznosila 980.000), što je manje od dva procenta stanovnika države. Izuzetak je vreme Božića, kada crkve poseti oko 2,4 miliona ljudi. Inače ako je „obična“ nedelja u gradskim crkvama nema više od dvadesetak ljudi, dok u seoskim, kojih ima oko 2000, nema više od 10 ljudi. Istovremeno, održavanje crkve košta godišnje oko 160 miliona futni sterlinga.

Engleska nije jedina zemlja zapadne Evrope koja zatvara i prodaje crkve. Slično je, na primer, u Nemačkoj, gde prema informacijama lista Spiegel, samo je Evangelistička crkva Nemačke, od 1990-2010- godine, zatvorila 340 crkava, od čega je 46 porušeno da bi se prostor iskoristio za druge namene (izgrađeni su centri kulture, sportske sale, a na mestu gde su nekada bile crkve izgrađene su i 23 nove džamije). Prema podacima istog lista Evangelistička crkva Nemačke planira da se odrekne još oko 1000 crkava. Slična je situacija i kod rimokatolika Nemačke, koji su samo u poslednjoj deceniji zatvorili 515 crkava, a planira se zatvaranje još 700. Prema istraživanjima Pew Research Centre, broj građana Nemačke koji posećuju crkvu nedeljom ne prelazi 13 posto. Ukupno u Nemačkoj se trenutno ne koristi 10.000 crkava.

Pivnica “Glück & Seligkeit” u Bilefeldu nalazi se u bivšem hramu Sv. Martina

U Holandiji rimokatolici takođe zatvaraju crkve. Samo u pokrajini Frislandija od 720 zatvoreno je 150 crkava, odnonosno pretvorene su u objekte druge namene. Na nivou cele države zatvoreno je, počevši od 2004. godine, oko 10 posto crkva. Predviđa se da će do 2020. godine Rimokatolička crkva u Holandiji morati da zatvori dve trećine svojih crkava. No, da tragedija bude veća tendencija prodaje crkava prelila se i na manastire. Na primer, u Holandiji se prodaje manastir, jer kako kaže iguman Paul Klement, kada se zamonašio 1958. godine bilo je 380 monaha, a sada 39, pri čemu najmlađi ima 70 godina. Zato se manastir prodaje.

Nedeljnim misama prisustvuje tek 5,6 posto stanovnika. Takođe, u ovoj državi su protestanti zatvorili oko 700 crkava, zbog male posete vernika. Samo 2013. godine u Kopenhagenu je od 119 crkava zatvoreno 14, zbog male posete vernika i skupog održavanja. Od iste godine se crkve prodaju na slobodnom tržištu kao i ostale nekretnine. Tako je Evangelističko-lutaranska crkva zatvorila oko 200 crkava, jer tek 2,4 posto stanovnika ove države ide u crkvu. U Holandiji ima 19.000 crkava, ali se godišnje zatvori oko 1000. Institut socijalnog i kulturnog planiranja navodi da prema istraživanjima svih hrišćanskih zajednica, nedeljnu službu posećuje tek 10 odsto građana.

RADIKALNA DEHRISTJANIZACIJA

No, Holandija je interesantna i po radikalnoj dehristjanizaciji. Naime, u jednom starom i sa kulturnog aspekta zaista važnom manastiru (u kome nema monaha), sada su smešteni migranti iz Afrike. U drugom, slušaju rep i puše marihuanu… U februaru 2010. godine u gradu Reuselu, za vreme tradicionalnog karnevala grupa homoseksualaca je upala u crkvu za vreme nedeljne mise i zahtevala da se pričesti, što je on odbio, jer je istopolna ljubav greh. Sveštenika su potom prijavili policiji koji je odmah priveden na saslušanje, dok su mediji naširoko izvestili o ovom događaju, po pravilu stavivši ga na stub srama, jer je uvredio homoseksualce.

Belgija takođe zatvara svoje crkve. Prema podacima lista National Catholic Reporte Rimokatolička crkva planira da u Briselu zatvori 108 crkava, među njima i poznati crkvu Svete Ekaterine u centru grada, koja će biti pretvorena u pijacu voćem i povrćem. Prema podacima Levenskog rimokatoličkog univerziteta u Briselu samo 1,5 posto građana posećuju crkvu, dok je prosečna poseta crkvama nedeljom oko 100 ljudi. Na niovu cele države tokom godine u crkvu ide samo 12 posto građana.Nedeljom se u crkvi nalazi samo pet posto stanovnika Belgije.

U bivšem franciskanskom manastiru u Diseldorfu sada se održavaju konferencije i različita slavlja

U Švedskoj Evangelističko-luteranska crkva ima 3384 crkve, od kojih se 500 koristi jednom mesečno, a njihovo održavanje iznosi 50 miliona evra. Crkve koje se prodaju obično su u jadnom stanju, tako da su neke prodate za samo jednu krunu. Poseta crkvama u Švedskoj je mala – oko dva posto.

U Norveškoj od 3000 crkava moguće je posetiti tek 1200, ostale su zatvorene zbog opasnosti od rušenja. Prema podacima Crkve Norveške nedeljnu službu posećuje oko tri posto stanovnika.

Prodaja crkava, posebno u Zapadnoj i Severnoj Evropi, toliko dobija na ubrzanju da se može očekivati dalje umanjenje broja hrišćana u ovim regionima, jer je očigledno da u Evropi slabi vera, pri čemu neki teolozi ovo ocenjuju „bolešću“. Posebno jer se crkve pretvaraju u objekte koji su, prema mišljenju, eksperata, neprimereni: kafee, restorane, pijace, supermarkete, džamije, stambene objekete… Sve se pravda skupoćom održavanja crkava, pa se pretvaraju u komercijalne objekte. Možda je najneprimerenije postupljeno u Edinbrgu (Škotska), gde je luteranska crkva pretvorena u bar sa stilom Frankeštajna, a menadžer bara kaže da nije bilo ni jedne jedine primedbe zbog toga.

Portal Ruske pravoslavne crkve patriarchia.ru se takođe bavio ovim fenomenom „buma prodaje opustelih rimokatoličkih i protestantskih crkava“, navodeći da od svih evropskih država najgore je u Češkoj, gde je broj vernika opao za dva puta, sa 41 na 27 posto. Samo na portalu jedne rimokatoličke biskupije se prodaje više od 50 crkava.„Najskuplji“ su manastiri, koji sa zemljom (oko 2,5 hektara) stoje svega 120.000 dolara.

U Francuskoj je tokom poslednjih 30 godina zatvorena svaka druga crkva.

Zatvaranje i prodaja crkava na Zapadu Evrope deo je šireg procesa dehristjanizacije i depopulacije, a sociolozi trenutno stanje opisuju kao «predsmrtno». Statistika je neumoljiva i svedoči da se broj hrišćana u Evropi postojano umanjuje. Menja se i kvalitet praktikovanja vere tako što se smanjuje životnost religije, jer prestaje da bude načelo temeljno prelazeći pod pritiskom nove ideologije u sferu «ličnog mišljenja i/ili privatnih shvatanja».

Proces kontrolisane dehristjanizacije Zapadne Evrope započet je odavno, tačnije od vremena Francuske revolucije i usvajanja principa sekularizacije u životu zapadnoevropskih društava i država. Čitav ovaj proces dehristjanizacije počinje da dobija tragičnan smisao, jer prazninu koja nastaje popunjava islam, menjajući kulturni obrazac Zapadne Evrope. De Suza, osnivač i direktor Saint Gabriel Communications, rimokatoličke organizacije, ali i popularna televizijska mreža Eternal Word Television Network, tvrde da “poraz“ hrišćanstva u Evropi dovodi do neverovatnog pritiska muslimana, koji ima formu ne samo fizičkog terora, već pre svega „beskrvnog džihada“ koji se sastoji u demografskom pritisku i potiskivanju i „gutanju“ hrišćana.

RIMOKATOLICI I PROTESTANTI VIDE SPAS U POMOĆI PRAVOSLAVNIH

De Suza misli da hrišćanima nema spasa, ukoliko ostanu razjedinjeni sa hiljadama pogleda na veru i različitim moralnim noramama, a spas pre svega vidi u pomoći istočnih hrišćana, tj. pravoslavaca. Problem je što su sve zapadne države objavile rat ljudskoj prirodi i porodici promovišući kulturu nestajanja, tj. smrti. Glavno oružje kulture nestajanja je kontracepcija, vantelesna oplodnja, eutanazija, abortusi, istraživanja na ljudskim embrionima i istopolni brakovi.Suština problema je u tome da se kulturom nestajanja smanjuje broj hrišćana (muslimani ne slede ovu kulturu), tako da muslimani samo popunjavaju vakum koje im zapadni političari naprave.

Marčelo Veneciani za italijanski Il Giornale dehristjanizaciju Zapadne Evrope smatra važnijim od ekonomske krize. Izgleda da još uvek zapadnoevropljani ne shvataju važnost opstanka hrišćanstva u Evropi. Za Venecianija uzroci dehristjanizacije su u radikalnim socijalnim reformama, antihrišćanskoj Evropskoj uniji (koja je odbila da usvoji dokument da su joj koreni u antičkoj grčkoj i hrišćanskoj civiliazciji) i migraciji, pre svega ljudi sa Bliskog istoka i Severa Afrike koji menjaju religioznu mapu Evrope. Ovim faktorima, prema mišljenju Venecianija treba dodati i novi, koji se pojavio iznenada – papa Francisko, koji je došao sa drugog kontinenta i koji očigledno ne razume događaje u Evropi (u Južnoj Americi su vernici mladi ljudi, kojih ima mnogo više nego u Evropi), a najtragičnije je što se zalaže za „decentralizaciju“ hrišćanstva, umesto da centralizacijom podstakne efikasni otpor dehristjanizaciji.