Sjedinjene Države su sistematski testirale biološko oružje na svom stanovništvu
- „SAD su testirale bakteriološko oružje na vlastitom stanovništvu“ – tvrdi se u članku pod tim naslovom, a koji je objavio je 20. aprila 2020. španski list Publico.
- „Još u 50-ih godinama prošlog veka“, piše list, „SAD su počele da sprovode eksperimente, testirajući uticaj biološkog oružja na sopstveno afroameričko stanovništvo. Godine 1951. vojska je inficirala gljivicom Aspergillus fumigatus crne radnike u industrijskom centru za snabdevanje u Norfolku, a koja uzrokuje plućne bolesti i astmu kod osoba sa oslabljenim imunitetom kako bi utvrdili koliko su Afroamerikanci podložni ovoj infekciji. “
- Da li je ova praksa, koja postoji već decenijama, mogla da bude uzrok smrti crnaca, koji najviše umiru u SAD od koronavirusa?
Testovi biološkog oružja „na svojima“ vršeni su u Sjedinjenim Državama sistematski, u ulozi eksperimentalne populacije našli su se stanovnici američkih gradova. Prema listu Publico, krajem septembra 1950. u San Francisku je izvedena operacija „Si Sprej“. U roku od sedam dana, američka mornarica iz ogromnih cisterni smeštenih na brodu, uz pomoć creva su raspršene bakterije Serratia Marcescens i Bacillus Globigii, formirajući oblak koji je visio nad 800.000 stanovnika. Mesto operacije je odabrano zbog blizine mora, velike gustine naseljenosti, solitera, a takođe i zbog toga što je veliki oblačni pokrov pomogao u sakrivanju patogenih supstanci i povećao efekat njihovog širenja u obližnje gradove. Izvođači operacije imali su zadatak da „istraže ranjivost velikog grada kao rezultat upotrebe biološkog oružja, njegovog uticaja na životnu sredinu i načina borbe sa njim“.
Kao rezultat operacije „Si Sprej“, 11 stanovnika San Franciska završilo je u bolnici Stanford sa teškim povredama mokraćnih puteva. Ogroman broj bakterija Serratia Marcescens u telima pacijenata alarmirao je En Cuckerman, zaposlenu inače u laboratoriji koja je, potom, oglasila alarm. Porodica 75-godišnjeg Edvarda Nevinea, preminulog pacijenta koji je podvrgnut rehabilitaciji nakon operacije, ali je ubrzo umro od infektivne lezije srčanih zalizaka, neuspešno je pokušala da tuži saveznu vladu zbog njegove smrti. Iste godine slični eksperimenti su izvedeni u okruzima Kelhun (Alabama) i Kej Vest (Florida), što je izazvalo porast upale pluća.
„Bio je to, piše Publico, „ pravi uspeh zločinačko vojno-industrijskog kompleksa i njegovih političkih predstavnika, jer je to bio najveći eksperiment u istoriji sa biološkimg oružjem. Uzorci uzeti u 43 oblasti gde su raspršene bakterija pokazali su svoju efikasnost: pored zaliva (San Francisko), jer su čak i obližnji gradovi bili zaraženi. “
Međutim, eksperimenti sa biološkim oružjem počeli su mnogo ranije. Davne 1920. godine, američka vojska je raširila Serratia Marcescens nad grupom američkih jedinica. Otkriveno je da ove bakterije izazivaju sepsu, respiratorne infekcije, endokarditis, osteomijelitis, očne infekcije i meningitis.
Godine 1942. američki program za razvoj biološkog oružja postao je državni program u skladu sa dekretom predsednika F. Ruzevelta. Godinu dana kasnije, Medicinska komanda Oružanih snaga SAD započela je eksperimente u Fort Detriku, u Merilendu, sa upotrebomu sibirske kuge, bruceloze (izaziva maltešku groznicu), botulinskog toksina, kuge, kuge krupne rogate stoke, bakterije Francisella tularensis, kokcidioidomikoza (izaziva pustinjski reumatizam) kao bioloških oružja, kao isa drugim uzročnicima opasnih bolesti. Od 1954. do 1973. ovaj Centar je sproveo operaciju „Beli mantil“ koja je ispitivala efekte K-groznice, žute groznice i bubonske kuge na stotinama majmuna, koji su svi umrli. Zatim su vršena ispitivanja na 2.200 ljudi – bez njihovog znanja. Ljudi su pozvani da učestvuju u eksperimentu posredstvom adventističke „crkve“.
Punjenje bakteriološke bombe
Godine 1954. Sjedinjene Države su testirale bakteriološko oružje na novorođenčadi koja je bila zaražena bakterijom Serratia Marcescens (operacija «Sindrom crvene pelene»). Dečji urin crvene boje omogućila je da se prouči mutacija bakterija.
Godine 1966. tokom nekoliko dana na aerodromu u Vašigtonu inficirali su putnički prtljag biološkim materijalom. Istovremeno su baloni sa biomaterijalom bacani u ventilacione otvore njujorškog metroa, što je ugrozilo živote skoro milion ljudi. „Radilo se o tome da u SSSR-u, Evropi i Južnoj Americi postoji puno podzemnih komunikacija“, rekli su organizatori smrtonosne akcije.
Godine 1967. Pentagon je ispalio artiljerijske granate i rakete napunjene sarinom, nervnim gasom u šumskom rezervatu na Havajskim ostrvima, usled čega je stradao nepoznat broj ljudi. Svrha testa, pod nazivom „Crveni hrast, faza 1“, bila je potreba da se „proceni njegova efikasnost u prašumi“.
Sedamdesetih godina prošlog veka američka vojska je raspršila cinkov sulfid i kadmijum (jedan od najotrovnijih metala) po Minesoti i drugim državama Srednjeg Zapada, ustanovivši da se njihove čestice šire do 1.600 kilometara. Odbor za biološko oružje Pentagona pokušao je da ubaci „bezopasne“ mikroorganizme u ventilacione sisteme, podzemne železnice i vodovodne cevi kako bi procenio efikasnost bioloških nosača kao alata za sabotažu, kao i primerenost njihove upotrebe tokom specijalnih operacija.
Provera vojnika SAD na koronavirus
Devedesetih godina prošlog veka testirano je novo hemijsko oružje na teksaškim zatvorenicima, koje će se kasnije koristiti u Iraku. Takozvani „Sindrom Persijskog zaliva“ otkriven je kada su se vojnici, koje su te otrovne supstance raspršile preko Iračana, same ozbiljno razboleli, a bolesti su se prenosile i na njihovu decu, koja su zbog toga sva rođena sa fizičkim nedostatcima. Osnivač Kalifornijskog instituta za molekularnu medicinu, Hart Nikolson, napisao je: „Hiljade američkih veterana rata u Zalivu trpe posledice zbog jer su bili izloženi radijaciji, hemijskom i biološkom oružju.“
Danas Sjedinjene Države rade sa biološkim oružjem na samim granicama Rusije. Još 2013. godine, časopis «Veterans Tudej» tvrdio je da je Pentagon izdvojio 300 miliona dolara za sprovođenje tajnog programa biološkog ratovanja Centralnoj profilnoj laboratoriji koja je smeštena u Gruziji, nedaleko od granice sa Ruskom Federacijom.
Centralna biolaboratorija Pentagona u Gruziji
Rusko Ministarstvo odbrane prethodno je analiziralo dokumente o aktivnostima „Doma zdravlja“ koje su Amerikanci izgradili u Gruziji. Ovaj Centar, nazvan po senatoru Ričardu Lugaru, sagrađen američkim novcem, pokazao se kao „fabrika smrti“. „Iz dokumenata proizlazi da lista prioritetnih američkih studija sadrži rad na biološkom oružju, tj. uzročnicima tularemije, antraksa, bruceloze, denge, hemoragične groznice i drugih bolesti koje prenose insekti koji sišu krv“, rekao je načelnik radiacione, hemijske i biološke odbrane oružanih snaga Ruske Federacije Igor Kirilov.
Za ove zarazne agense su u Americi, kao što sledi iz izveštaja Ministarstva odbrane Ruske Federacije, razvijena posebna dostavna vozila – kontejneri za biološko oružje.
Izvor: Vladimir Mališev
S ruskog preveo Zoran Milošević
