Poslije deset godina oni su se sreli, beslanski talac i njen spasilac
ISTORIJAT JEDNE FOTOGRAFIJE (Sjećanje na žrtve u Beslanu)
Prije 16 godina, tačno 01. septembra 2004. godine, grupa terorista je otela Osnovnu školu broj 1 u gradu Beslanu (Sjeverna Osetija). Kao rezultat terorističkog napada poginulo je ili usred ranjavanja nastradalo 334 lica a među njima 186 djece. Neki od njih su postali invalidi – ukupno 126 taoca od kojih su 70 njih djeca. Izginuli su sahranjeni na memorijalnom groblju koje su nazvali „Grad anđela“.
Svake godine u gradu Beslanu od 01. do 03. septembra se organizuje dan sjećanja na žrtve tragedije.
Tog prvog septembra 2004. godine Fatima Ckaeva je dovela u školu u Beslanu devetogodišnju Kristinu i povela je sa sobom trogodišnjeg Maharbeka i šestomjesečnu Aljonu. Oni su inače živjeli u petospratnoj zgradi preko puta škole.
Ono što se dogodilo toga dana pamti čitav svijet.
Kada su narednog dana teroristi pustili majke sa bebama Fatima je spasiocima iznjela bebu. Ona je prvo planirala da Aljonu da starijoj sestri Kristini ne bi li je ova iznjela iz zgrade škole i da bi se zajednički sa njom spasila.
No, nisu je pustili.
Kao taoce su držali upravo djecu a bebe su puštali zajedno samo sa majkama. I Fatima se dobrovoljno vratila u fiskulturnu salu ka dvoje preostale djece.
Stoga bebu iz škole iznosi ne majka, već poručnik policije Sjeverne Osetije Elbrus Gogičajev.
Narednog dana, 03. septembra 2004. godine, Kristina i Fatima su poginule.
Njen trogodišnji sin Mahar je preživio. Majka ga je sa još nekoliko djece izbacila kroz prozor fiskulturne sale.
Gotovo čitav svijet je vidjeo ovu fotografiju na kojoj pripadnik Specnaz-a iznosi šestomjesečnu bebu.
Poslije deset godina oni su se sreli. Beslanski talac i njen spasilac Elbrus Gogičaev.
No malo ko zna pravu istinu ove fotografije.
