Papa rimski kao ideolog greha
Ovih dana se dogodio grandiozan, iako i sa znakom “minus“, događaj. Prvi put u istoriji rimski papa je pozvao na usvajanje zakona o „građanskoj zajednici“ za homoseksualce. Prema podacima izdanja Vašington posta, Francisko je izjavio, da „istopolni parovi“ moraju biti „zaštićeni zakonom“. „Homoseksualci imaju pravo biti članovi obitelji. Oni su djeca Božja i imaju pravo na porodicu. Niko ne mora biti zbog toga izgnan ili nesrećan“, kazao je Francisko, bogohulno izjednačavajući blagoslovenu Bogom normalnu porodicu i zajednicu sodomista.
Kao što je izvjesno, jezuit Francisko jedan je od pokretača globalizacije. On, kao i Soroš, propagira rastvaranje bijelih hrišćanskih naroda u moru migranta, sodomiju, legalizaciju narkotika (na primer, taj „nepogrešivi“ čovjek se javno hvalio da je tokom posjete Boliviji probao lišće narkotične koke, i mnogo mu se svidjelo). Konačno, pošto papa sve to radi u konzervativnoj sredinii, njegove izjave su manje radikalne, i on „žabu kuva postepeno“, promovišući sumnjive simbole radi poučavanja pastve novom svjetskom poretku. Na primjer, po njegovom naređenju u Vatikanu je nedavno puštena moneta sa njegovim voljenim paganskim idolom Pačamamom i sa apostolom Petrom, koji … radosno sreće nelegalne migrante.
Francisko je ranije izjavio da ga „progon“ homoseksualaca u savremenom svijetu podsjeća na vrijeme Adolfa Hitlera; iako danas mnogo češće homoseksualci progone normalne ljude, progone ih sudskim tužbama, publikacijama u medijima.
Državna mašina Sjedinjenih američkih država i Evropske unije bavi se propagandom sodomije po cijelom svijetu, mijenjajući zakonodavstva mnogih država u korist ozloglašene „tolerancije“. O svemu tome papa je skromno ćutao, ali je pozvao hrišćane da se izvine homoseksualcima … Istina, vatikanski propagandisti najvjerovatnije će razglasiti da je Papa istupio „samo“ za građansku zajednicu homoseksualaca. Ali sve su to samo manipulativne tehnike. „Građanska zajednica“ je svuda uvođena kao prelazna etapa ka „braku“. I u pravnom smislu one se ne razlikuju mnogo od braka. Pritom, mnogi katolički univerziteti i mediji već duže vrijeme širom svijeta promovišu ideju takvih „zajednica“, što nije moguće bez prećutnog odobrenja pape rimskoga.
Pokretač propagande legitimizacije izopačenosti jeste jezuitski red, kojem pripada i sam Francis Bergoljo. Tako su 2017. godine dva elitna jezuitska koledža u Australiji podržala istopolne „brakove“, sa pravom se pozivajući na (lažna) učenja pape Franciska, o čemu je izvještavao katolički portal Catholic Herald. I zaista, papa rimski je već tada stalno izjavljivao o nedopustivosti takozvane diskriminacije homoseksualaca, nagovještavajući „nužnost“ legalizovanja njihovih „brakova“.
Prema katoličkom učenju, sve njegove riječi su, navodno, nepogrešive, znači – i ove takođe. Rukovodstva katoličkih univerziteta potčinjena rimskom papi dosledno su se izjasnila u korist takvih „brakova“, proglašavajući njihovu moguću zabranu u Australiji „diskriminacijom“. U saopštenjima, razaslanim roditeljima, saradnicima i studentima Koledža „svetog“ Ignjatija u Sidneju i „svetog“ Franciska Ksaverskog u Melburnu, faktički su pozivali na glasanje za legalizaciju istopolnih brakova u Australiji na referendumu o tom pitanju. Jezuiti su objavili, da su katolici dužni „razmisliti o cjelishodnosti negiranja prava građanskog braka homoseksualaca“, jer je to navodno „nepravedna diskriminacija“. U svom pismu rukovoditelji koledža u Sidneju i Melburnu nisu javno odobrili glasanje „za”, ali pozvali su roditelje da razmisle o pozivu pape Franciska „ na ljubav, milosrđe, a ne na osudu”.
Rektor koledža u Melburnu, jezuit Kris Midlton, objavio je da je podrška mladih istopolnim „brakovima“ dostojna poštovanja i „divljenja“. On je izjavio da mladi ljudi većinski navodno podržavaju istopolne „brakove“. „Prema mom iskustvu, postoji skoro potpuno jednodušno jedinstvo među mladima u podršci istopolnim „brakovima“, i argumenti protiv toga nemaju skoro uticaja na njih“, piše Midlton.
Midleton je slagao, što je u stvari potpuno zakonomjerno za jezuite. Nikakvog “jednodušja“ među mladima u Australiji oko takvih „brakova“, na sreću, nema. Nemalo mladih ljudi istupa protiv njih, ne obazirući se na pritiske njihove “tolerantne“ države.
Međutim, jezuit je u pravu u tome što nemale grupe istupaju “za“. Ali u tome nema ničega zadivljujućeg. Mladež je, avaj, najnezreliji, najneodgovorniji i najneiskusniji dio društva. Zbog toga je ona najsugestibilnija i najmanipulisanija. Upravo je ona „topovsko meso“ svih revolucija, od društvenih do narkotičkih i seksualnih. Upravo je ona najviše skakala na majdanima, upravo ona prva trči vojevati u svakom „ATO“ („antiteroristička“ operacija u Ukrajini, prim. prev.). Ona obično postane njihova prva žrtva…
Ali, time veći grijeh pada na odrasle lutkovodce takvih destruktivnih omladinskih pokreta. I ovaj „nastavnik mladih“, sijedi jezuit Midlton, jedan je od njih. Teški je to grijeh – ubacivati u glave mladih samoubistvene ideje pod vidom „ljudskih prava“, a potom se pozivati nja njih, kao na istinu u posledoj instanci samo zato što tako misle mnogi mladi ljudi.
I u ovom slučaju nije riječ o nekom isključivom slučaju propagande smrtnog grijeha od strane katoličkog univerziteta. Na samom djelu, politika Vatikana u uvođenju poroka je toliko totalna i efikasna, da većina rimokatoličkih univerziteta u svijetu predstavlja prave rasadnike idejnih propovjednika degradacije i rasčovječenja ljudi.
To se događa i na postsovjetskom prostoru. Izvjestan je, na primer, skandal na Ukrajinskom katoličkom univerzitetu, koji postoji u osnovi na račun zapadnih fondova. Tamo razoritelji u sutanama (odežde rimokatoličkog sveštenstva, prim. prev.) i bez njih godinama su revnosno usađivali i usađuju galicijskoj omladini poštovanje prema degenerativnoj „teoriji roda“, uče ih da budu propagatori sodomije.
Kao uvijek, kalemljenje smrtnog grijeha praćeno je „dimnom zavjesom“ riječi o „jevanđelskoj ljubavi“. Nekoliko galicijskih klirika-unijata bili su ogorčeni takvim naglim uništavanjem prirodnosti pod florom citata iz Biblije. Međutim, za razoriteljsku politiku Ukrajinskog univerziteta (UCU) zauzeo se lično poglavar „UGKC“ (Ukrajinske grko-katoličke crkve, prim. prev.) Svjatoslav Ševčuk, ljubimac jezuite Franciska. Papa Rimski je nazvao Svjatoslava Ševčuka svojim „skoro rođakom“, i još ga nagradio pravom službe u Rimu, zbog Ševčukovih zasluga u organizovanju majdanskog prevrata u Ukrajini, za uspjehe u katoličkom prozelitizmu i korupciji društva.
Tako je zastupništvo Ševčuka principijelno spasilo UKU od svih napada: unijatsko sveštenstvo i publicisti resko su obustavili njegovu kritiku pod prijetnjom kazne. Razvratitelji omladine su ostali na svojim mjestima, i dalje se spokojno bave svojim radom.
Da, katolička crkva ne samo što više nije „uporište naravstvenosti“, u šta nas ne prestaju uvjeravati neki pravoslavni djelatelji – ona je, naprotiv, postala pokretač degradacije Zapada, i po mjerilima pravoslavlja pojavljuje se kao stroitelj carstva antihrista. I saradnja sa njom, koju stalno revnosno nameću pravoslavnima, jeste put pogibelji.
Niz pravoslavnih stručnjaka, uključujući i autora ovih redova, predviđao je katastrofalne posledice vladavine novog pape, koji je sada javno podržao „istopolne brakove“, još 2013. godine, kada je on stupio na presto. Ne zato što smo umniji od drugih, već zato što stojimo na fundamentu istina vjere i ni groša ne stavljamo na senilnu liberalnu propagandu. Evo do danas aktuelnih odlomaka iz mog članka „Uslovni papa uslovnih katolika“, napisanog početkom 2013. godine, kada su Bergolja tek izabrali: „Prvi put je za rimskog papu izabran jezuita, latinoamerikanac, prvi put je papa uzeo sebi ime Francisko. Kada se u nekom drevnom i stabilnom sistemu mnogo toga dogodi „prvi put“, onda to samo po sebi svjedoči o započetim tektonskim procesima „prestrojavanja“ sistema i njegovim nevoljama.
Svaki takav sistem potrebuje postupnost za svoj održiv i uspješan razvoj. To je ono što ne vidimo pri izboru ovog novog „triput prvog“ pape.
Uznemirujući simptom predstavlja i pripadnost Horhe Maria Bergolja jezuitskom redu. Sama riječ „jezuit“ predstavlja, kao što je izvjesno, naziv, simbol lukavstva, licemjerja i dvoličnosti. A sada su oni odavno stopljeni sa onim okultnim silama protiv kojih su se ranije borili. Ako su, na primer, ranije bili suprotstavljeni, osuđenoj od Ruske pravoslavne crkve, totalitarnoj sekti masona, onda na Drugom vatikanskom saboru i kasnijim liberalnim mjerama Vatikana nisu ometali njeno legalizovanje u katoličanstvu.
Argentina, odakle je došao novi papa, je zemlja u kojoj je uticaj antihrišćanskih okultista možda najveći na latinoameričkom kontinentu. Nije slučajno da su upravo tamo prvo legalizovani „brakovi“ homoseksualaca. Izgleda da je Argentina postala svojevrsna „kovačnica kadrova“ za rušenje katoličanstva. Nedavno je glava ukrainskih unijata postao mladi Svjatoslav Ševčuk, koji je mnogo godina revnovao u toj zemlji, inače – krajnji liberalni modernista. Pored toga, on je blizak poznanik sa novim papom, prisustvovao je njegovom izboru, i vjeruje da sa tim papom Ukrajinsku grko-katoličku crkvu čeka dobra budućnost. On je istakao da je „papa Francisko, takođe kao nadbiskup Buenos Airesa, bio „ordinarijus “ za istočne katolike, posebno one koji nisu imali svoju jerarhiju. A naša eparhija u Argentini je potčinjena nadbiskupiji Buenos Airesa. Takvim obrascem, kardinal Bergoljo se stalno zanimao našom crkvom u Argentini, a ja sam, kao mladi episkop, činio prve korake u toj službi pod njegovom prismotrom i uz njegovu pomoć. Zato mislim da ćemo zaista imati u njegom licu onog svetog oca koji će brinuti o našoj Crkvi. I ja se nadam, sa ovim papom nas čekaju veoma dobri događaji u budućnosti“.
Zapravo, novi Papa je od početka povezan sa UGKC i sa visokim stepenom vjerovatnoće podržavaće njenu agresivnu prozelitsku politiku u zemljama kanonskog Pravoslavlja.
Pohvaljuju skromnost novog pape, koji još putuje javnim prevozom. Skromnost – to je veoma dobro. Ali nije li ona svojstvo licemjerja jezuita, koje ne zanimaju smiješne igračke u obliku automobila i novca, već moć i uticaj na istorijski proces?
Isticanje novog pape u pokazivanju dobročinstva ne može da ne zabrine. Stvar je u tome, da je on, na primjer, demonstrativno štitio bolesne od AIDS-a i prao im noge. Ali, bolesnici od AIDS-a su uglavnom homoseksualci i narkomani. A propaganda homoseksualnosti i narkomanije sada često proishodi pod vidom brige za bolesne od „kuge 20. vijeka“, pod vidom „borbe“ sa širenjem te bolesti.
Takođe, zabrinjava i odabrano ime „svetog Franciska“ (1182-1226). Demonstrativno, populističko siromaštvo i dobročinstvo njegovih posledovatelja doveli su do pojave potpuno destruktivne i totalitarne, vrlo agresivne sekte „spiritista“, čijim je širenjem tada jedva kontrolisao Vatikan.
Zapazimo, destruktivne „reforme“ u religiji vrlo često se sprovode uz pomoć demagoškog suprotstavljanja moralnih vrijednosti dogmatima i kanonima. Ista istorija je zapisana kod skandaloznog poznatog autora liberalnog Drugog Vatikanskog Sabora, pape Jovana XXIII. Većina istraživača opisuje politiku pape Jovana XXIII, navodno usmjerenu na zaštitu siromašnih žitelja svijeta, kao primjer utvrđivanja principa „hrišćanskog socijalizma“. Autoritet „dobrotvora“ je aktuelnom papi pomogao da razbija katolicizam, transformišući ga u novu mnogo goru jeres. Stari katolici, pored svih njihovih nedostataka, bili su mnogo iznad današnjih.
To su, možemo kazati, „uslovno katolici“. Većina njih ne protestuje protiv razvraćanja svoje djece u školama monstruoznim „obrazovnim programima“, protiv „gej parada ponosa“ i eutanazije, odobravaju agresiju zapadnih zemalja protiv Trećeg svijeta. Tako se čudovišna promjena u svijesti katolika već zbila i modernistima ostaje samo utvrditi je novim „vjeroučenjem“. Novi papa može igrati u tome istu takvu ulogu kao Jovan XXIII, koji je takođe počeo kao „konzervativac“ i „dobrotvor“. Nažalost, kako vidimo, ova se prognoza ostvarila u potpunosti, i još gore. Na papskom prestolu bile su veoma grešne pape – bludnici, srebroljupci, čak i ubice, ali, još nije bilo ideologa grijeha, koji su sebi postavili za cilj iskorijeniti sam pojam istine …
Autor: Igor Druz
Preveo sa ruskog Ognjen Vojvodić (http://www.stoletie.ru/vzglyad/papa_rimskij_kak_ideolog_greha_620.htm?fbclid=IwAR1RjxRX9GJJSebFq8cPQpRIXyhUKa)
Izvor: https://balkanskageopolitika.com/2020/11/09/papa-rimski-kao-ideolog-greha/
